در بیش از 90٪ بیمارهای دژنراتیو ستون فقرات که نیاز به دخالت جراحی پیدا می کنند،فاکتور اختلالات تکاملی و آناتومیک ستون فقرات وجود دارد . بجز اختلالات آناتومیک موجود در ستون فقرات،استفاده نامناسب از ستون فقرات نیز سبب تشدید و مشکلات ستون فقرات وتسریع ایجاد انواع بیماریهای ستون فقرات می شود.

استفاده نامناسب از ستون فقرات شامل:

1- شرایط شغل سنگین                                                                                 

2- پوزیشن های نامناسب طولانی مدت

3- ورزش های سنگین

4- انجام فعالیت ورزشی بدون آمادگی جسمی مناسب

فاکتور مهم دیگر ایجاد،تسریع و تشدید مشکلات دژنراتیو ستون فقرات،عدم آمادگی جسمانی افراد متناسب با شغل روزمره آنهاست.بیماریهای زمینه ای مثل دیابت ،پوکی استخوان،بیماریهای ضعف سیستم ایمنی،مصرف دارو به دلایل مختلف نیز یکی از عوامل ایجاد،تسریع و تشدید مشکلات ستون فقرات می باشد

وزن بالا و سن بالا نیز از فاکتورهای دخیل در ایجاد و تشدید بیمایهای دژنراتیو ستون فقرات می باشد.

پس نتیجه میگیریم که بیماری دژنراتیو ستون فقرات تنها یک مشکل استاتیک خاص نمی باشد که همانند بعضی بیماریها مثل آپاندیست،جراحی ablative یا حذفی سبب حذف کامل بیماری شده و پس از مدت زمانی دیگر بیمار به سختی بیاد بیاورد که آیا این بیماری را داشته یا نداشته است.

به دلیل ماهیت دینامیکی ستون فقرات و دامنه حرکتی آن در جهات مختلف که لازمه حرکت و زندگی می باشد و نیز تعدد مهره های ستون فقرات در بدن که همگی با نسبت کمتر یا بیشتر مستعد بیماری می باشند و ازطرف دیگر همان گونه که ذکر شد وجود عیب آناتومیکی در مهره یا مفاصل و دیسک های ستون فقرات در 90٪ موارد و وجود بیماریهای زمینه ای مزمن غیر قابل حذف مثل دیابت ،فشار خون،پوکی استخوان،مصرف دارو به دلایل مختلف که بعضاً بر پروسه ترمیم تاثیر منفی دارند،مصرف سیگار و مواد مخدر و مشروبات الکلی،وزن بالا،شغل سنگین،عدم آمادگی جسمانی،عدم رعایت شرایط نشست و برخاست متناسب با توانمندی ، پوزیشن­های نامناسب شغلی و زندگی امکان عود علائم بیماری در همان نواحی یا نواحی دیگر وجود دارد.

و لذا بایستی به جراحی بعنوان روشی برای کاهش یا رفع درد،جلوگیری یا حذف عوارض عصبی و بهبود نسبی یا قاطع کیفیت زندگی نگاه شده و نبایستی انتظار داشت که علی­رغم دخالت فاکتورهای متعدد ذکر شده در ایجاد و تشدید بیماری،جراحی سبب حذف کامل بیماری شود.

اساساّ جراحی در بیماریهای دژنراتیو ستون فقرات انتخاب اوّل نمی باشد ولی در صورت استفاده از این روش در زمان مناسب و با کیفیت مناسب برای کنترل و رفع علائم و رعایت بعضی از اصول توسط بیمار پس از جراحی،سبب بهترین نتایج جراحی می شود

بعضاّ با بیمارانی برخورد می شود که افتخار می­کنند پس از ابتلا به پارگی دیسک کمری و توصیه پزشکان به جراحی،خود اقدام به استراحت مطلق بمدت طولانی حتی12-6 ماه نموده اند تا بهبود نسبی یافته اند و به سایر بیماران نیز توصیه می کنند که چنین اقدامی نمایند.

در صورتی که بایستی متذکر شویم که اولاّ آسیب دیسک کمری هیچ بیماری با بیمار دیگر قابل مقایسه نمی­باشد ثانیاّ جراحی­های میکروسکوپیک محدود با شرایط امروزی بدون دستکاری ستون فقرات می تواند به صورت فوری و قاطع حذف علائمی که ممکن است 12-6 ماه طول بکشد را سبب شود و در مواردی که به دلایل مختلف نیاز به وسیله گذاری ستون فقرات باشد بایستی اقدام به چنین امری نمود.

و پس از جراحی نیز در صورتی که بیمارمتناسب با شرایط نسبی وزنی -جنسی،بیماریهای زمینه ای طبی،استفاده یا عدم استفاده از پروتز های ستون فقرات برای شرایط وی و شرایط آمادگی جسمانی و شغلی،تغییرات مناسبی را در سبک زندگی بوجود آورد می تواند کیفیت زندگی قابل قبول بعد از جراحی داشته باشد و بایستی در نظر داشت که در صورت عدم مراعات بعضی از اصول،امکان عود مجدد علائم در همان مکان جراحی شده و یا نواحی مجاور به دلایل مختلف وجود دارد و در کل بایستی این اصل را باور کرد با توجه به دخالت فاکتورهای مختلف در ایجاد و تشدید مشکلات ستون فقرات جراحی در حقیقت درمان درد بیماریهای ستون فقرات بوده و تنها یکی از فاکتورهای موثردر درمان بیماران می باشد.